Slough House bestaat. Niet alleen in de spionageromans van de Engelsman Mick Herron (1968), maar tastbaar, in het niet-verzonnen Londen. Een liefhebber toog op excursie – zie zijn foto’s op spywrite.com – en traceerde dit afvoerputje van de Britse inlichtingendienst MI5 nabij metrostation Barbican, om precies te zijn op Aldersgate Street 126. Even armoedig als in Herrons fictie vormt dat kantoor een hemelsbreed verschil met het hoofdkwartier van de Dienst. Bij Herron is dat moederschip gesitueerd nabij Regent’s Park, herkenbaar gemodelleerd naar Thames House, waar de eredivisie van MI5 zetelt.

Doet dit ertoe, kun je je afvragen. Ja, in zoverre dat Herron in zijn inmiddels zesdelige Slough House-reeks zozeer tot de verbeelding sprekende personages heeft geschapen, dat de lezer ze als vitale metgezellen ervaart. Daardoor voelt de sensatie een lelijk stenen pand te zien al als intimiteit. Want zou, daar op de bovenste verdieping, de charismatische klootzak Jackson Lamb op...