Interview / Filosofie van de sport

De kleedkamer is onverbiddelijk als een verslaggever van een voetbaltijdschrift schrijft hoe jij op een weekendtripje musea afstruint, terwijl je ploeggenoten op het strand liggen. ‘Vandaag nog een lekker museumpje gepakt, Edouard?’ klinkt het dan, dag in, dag uit. Voetbalhumor. Des te grappiger natuurlijk, als jij op die trip geen enkel museum van binnen hebt gezien, maar de verslaggever zich die poëtische vrijheid veroorloofde.

Staat in hetzelfde artikel dat je graag Spinoza en de oude Grieken leest en je iPod vol staat met Jacques Brel, dan ben je, in voetbaltermen, pas goed de lul, en ga je voortaan door voor een intellectueel op kicksen. ‘Als je dan toch bij een cliché moet horen,’ lacht Edouard Duplan (26), de Franse rechtsbuiten van Sparta, ‘dan toch liever daarbij dan bij die van de domme voetballer.’ Maar toch voelt het niet echt lekker, dat artikel in Voetbal International van vorig jaar. Hij is dan ook helemaal geen filosoof,...