<div class="wpg-element paragraph">
<p>De andere kant van de revolutie</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Amine Boussoffara</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Amine Boussoffara laat in zijn vehaal een andere kant van de Tunesische revolutie zien. Hij schrijft dat er in de dagen na de zelfverbranding door Mohammed Bouazizi in december 2010 meer dan driehonderd mensen zijn gedood bij straatprotesten.  De meesten waren betogers, maar  er stierven ook mensen aan de andere kant, onder wie agenten die door betogers werden aangevallen omdat zij deel uitmaakten van het gehate regime.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Wat er in die zwarte dagen werkelijk gebeurde, is tot nog toe niet goed onderzocht. President Ben Ali had zijn troepen het bevel gegeven de opstand met geweld neer te slaan, voordat hij zelf het land ontvluchtte. Maar wie verder verantwoordelijk was voor het geweld is duister. Ook de nabestaanden van de gedode politiemannen hebben geen idee. Zij waren ook slachtoffers die geen keuze hadden, maar kunnen zij ook te boek staan als ‘martelaren van de revolutie’? De titel heeft een religieuze en een materiële betekenis omdat families van martelaren in aanmerking komen voor compensatie.</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Amine Boussoffara wil geen oordeel uitspreken, maar hij wil wel vraagtekens zetten bij de moeizame ‘afhandeling’ van de revolutie. De naasten van de agenten worden vergeten, terwijl ook zij slachtoffer zijn van het straatgeweld.</p>
</p></div>


Gerelateerd