<div class="lead">
Bedrijfsbazen blijven excuses verzinnen voor het gebrek aan vrouwen in hun raden van bestuur en commissarissen. Terwijl het voorbeeld van PostNL laat zien dat hun argumenten onzin zijn.
</div>
Foei jongens, berispte Jet Bussemaker <a href="http://www.nrc.nl/nieuws/2015/11/16/wet-voor-meer-vrouwen-aan-de-top-mislukt" target="_blank">gisteren</a> de topmannen van veel bedrijven nadat uit onderzoek bleek dat ze wéér niet genoeg hun best hadden gedaan om meer vrouwen toe te laten in hun elitaire kringetjes. De meeste raden van bestuur en commissarissen komen niet eens halverwege het streefcijfer van dertig procent. De minister van Emancipatie zei zwaar ontevreden te zijn. Toch wil ze nog even de boel aankijken. Als het over een paar jaar nog niet is opgeschoten, komt ze alsnog met haar naar eigen zeggen ‘paardenmiddel’ van een verplicht quotum op de proppen.
Met deze flinke onvoldoendes zou je denken dat de hoogste bedrijfsbazen op zijn minst een klein beetje de hand in eigen boezem steken. Maar niets is minder waar. Het ligt niet aan hen, maar aan de vrouwen zelf, luidt weer eens het massaal opgeworpen excuus. Te weinig dames zijn namelijk ‘gekwalificeerd’ om binnen te dringen in de gelederen van de raden van bestuur en commissarissen. Aldus de topmannen, die dat probleem nou nooit eens bij hun eigen sekse constateren. Terwijl het uitbreken van de crisis toch wel genadeloos liet zien hoe meerdere banken en verzekeraars bijna ten onder gingen aan de risicovolle en door hebzucht gedreven masculiene leiding. Genoeg deskundigen hebben in hun analyses overtuigend aangetoond dat een vleugje meer feminiene inbreng – zoals oog voor de omgeving, meer samenwerking, en meer bescheidenheid – zeer waarschijnlijk tot andere uitkomsten had geleid.
Maar goed, er is dus te weinig vrouwelijk toptalent, klaagt het old boys network. Wie zich volstrekt níet in die stelling kan vinden, is Herna Verhagen. In Vrij Nederland zei de CEO van PostNL <a href="https://www.vn.nl/herna-verhagen-bij-postnl-de-eerste-vrouwelijke-ceo-van-nederland/" target="_blank">afgelopen zomer</a> dat de top van bedrijven veel meer aandacht moet hebben voor de doorstroom van jonge vrouwen. Dan gaat de bal vanzelf rollen, legde ze uit. ‘Als je een pool met talent vult en voor die talenten hindernissen wegneemt, kun je uit genoeg vrouwen kiezen voor senior managementposities. En als er uiteindelijk genoeg vrouwen op díé posities zitten, zijn er ook genoeg kandidaten voor de top.’
Ook maakte Verhagen korte metten met het veelgenoemde bezwaar dat vrouwen na het krijgen van kinderen alleen nog in deeltijd willen werken. ‘Ten eerste kun je de meeste functies gerust in vier dagen doen. Ook zijn er veel vrouwen die hun gezinsleven anders willen organiseren. Bovendien is de levensfase waarin een vrouw parttime wil werken vaak beperkt, namelijk wanneer de kinderen jong zijn. Als je daar als bedrijf meer ruimte voor schept, kun je die vrouwen daadwerkelijk binnenhouden.’ Denk aan een tijdelijke projectfunctie, flexibelere werktijden en gesprekken met een mentor.
Dat Verhagen binnen haar eigen bestuur een vrouwelijk aandeel van vijftig procent behaalt, is niet verwonderlijk. Ze is onderdeel van een tweekoppige directie. Maar ook de raad van commissarissen bestaat inmiddels voor negentwintig procent uit vrouwen. En het percentage in de laag daaronder neemt ook steeds meer toe. In het opleggen van een verplicht quotum zei Verhagen geen heil te zien. ‘Uiteindelijk is het de verantwoordelijkheid van de CEO en zijn of haar managementteam om die diversiteit aan te brengen. Als dat meer zou gebeuren, wordt over vijf of tien jaar de vraag waarom er zo weinig vrouwen aan de top zijn niet meer gesteld. Dan is die simpelweg niet meer aan de orde.’
We zullen zien hoeveel bedrijfsbesturen haar advies gaan opvolgen. Ze mogen in ieder geval wel wat vaart gaan maken. Eind 2019 moeten vrouwen écht twintig procent van de topfuncties bezetten, beet Bussemaker ze dreigend toe. Zo niet, dan zal ze er niet voor terugdeinzen alsnog haar paardenmiddel in te zetten.

Gerelateerd