Jean-Paul Franssens herdacht

A.F.Th. van der Heijden schreef een boek over de vijf jaar geleden overleden Jean-Paul Franssens. Het is vooral een poging om zijn de man, meer nog dan zijn werk, levend te houden.

A.F.Th. van der Heijdens Voetstampwijnen zijn tandknarswijnen is niet minder dan de inlossing van een ereschuld, die ook nog datumgebonden is. Dit requiem voor de schilder, dichter, prozaïst, operaregisseur, zanger Jean-Paul Franssens moest er zijn op 19 juni 2008, vijf jaar na Franssens’ overlijden. Boezemvriend A.F.Th. van der Heijden heeft Franssens’ weduwe Carla beloofd diens werk ‘levend’ te houden.

Een zware opgave, constateert hij, ‘in een tijd dat de hiphoppers het voor het zeggen hebben en de literatuur als geheel tot een dode letter willen verklaren’. Hij vraagt zich openlijk af of ‘dit kleine requiem’ het oeuvre van de vulkanische verteller Franssens (1938-2003) in leven zal houden. Zelf, zo evalueert hij verder, genoot hij het voorrecht om door het...