<div class="lead">
De Zweedse serie &#8216;Springvloed&#8217; zit vol opzichtig moralisme. Waarom Sander Pleij toch blijft kijken is om de vrouw. Eindelijk: een gewone vrouw.
</div>
In de spannende Zweedse serie Springvloed doen ze aan engagement. En hoe, het lijkt wel een hobby.
Je moet als scenarioschrijver je plot natuurlijk tegen iets afzetten. Je kunt kiezen voor een bankoverval, voor handel in drugs, voor diefstal van auto’s, de wereld van kunstvervalsers, nou, en de makers van Springvloed hebben iets met ‘de wereld.’
Dus is er een prostituée die eigenlijk een hardwerkende moeder is (boodschap: hoeren zijn uitgebuite vrouwen), er is een multinational die schimmig handelt in Afrika (het Westen buit die arme maar ook corrupte Afrikanen uit) en er is een verhaallijn waarin daklozen in elkaar worden geslagen (daklozen zijn goede, wat excentrieke lui die in het verdomhoekje zitten.) De schrijvers (een echtpaar) zegt in het boekje bij de nu verschenen DVD’s: ‘We hopen dat je na ‘Spring Tide’ daklozen als mensen ziet en niet als profiteurs.’
Het is niet zo erg.
Springvloed is spannend, de serie slaagt er knap in je te laten meepuzzelen bij het ontrafelen van een ooit gepleegde sadistische moord. En de held is studente Olivia, die tijdens college de opdracht krijgt deze cold case te bestuderen. Niet zomaar een, maar de zaak waaraan haar overleden vader lang, fanatiek én tevergeefs heeft gewerkt.
Ik heb me een tijdje afgevraagd waarom ik toch genoot van de serie, die heus zijn ongeloofwaardige stukjes heeft (laat er eens een goeie CEO of een slechte dakloze in zitten!) Was het dat de Zweedse wereld tot en met de taal zoveel op de onze lijkt? Was het de spannende, raadselachtige ontwikkeling die je meesleept: wat is er nou toch gebeurd, mensen?
Het is de vrouw. Ze is niet gek.
Al een kleine tien jaar zien we een nieuwe nieuwe golf vrouwelijke speurders, die wel als &#8217;emancipatie&#8217; wordt gebracht. Maar in The Killing, (mooier gezegd: Forbrydelsen) uit Denemarken kreeg speurder Sarah Lund in haar obsessie met haar zaak iets raars, de actrice zei later dat ze haar karakter speelde ‘alsof hij een man was.’ Tot en met de lichaamstaal. Dan had je The Bridge met een vrouwelijke speurder die zo gek was als een deur (ik meen dat ze borderline had) en vanuit de VS was er Homeland, met een vrouw die haar speurtalent te wijten had aan het feit dat ze manisch-depressief was.
Olivia is niet gek. Olivia is gewoon de beste studente van de klas, die nog eens extra gedreven is doordat het om de cold case van haar vader gaat.
Eindelijk een gewone vrouw.
(Nou ja, oké, er is wel wat, ze is buitengewoon mooi, en da’s dan ook weer zo wat.)
<div class="info-box">
Springvloed is te zien op betaalzender Film1 en verkrijgbaar op DVD.
</div>

Gerelateerd