Vaak is het spelen van een computerspel helemaal niet leuk. Als je vastzit boven op een gebouw en nergens een uitweg kunt vinden. Als de robotbewaker van een belangrijke doorgang onverslaanbaar blijkt. Als je keer op keer in de maag wordt gestompt door een gemene kabouter die je niet aan ziet komen. Als de krachten van het virtuele figuurtje dat jij bedient gestadig afnemen, zonder dat je snapt waarom. ‘Wasted’ is het woord dat in veel Engelstalige spelen op het scherm verschijnt als jouw dappere strijder weer eens levenloos op de grond ligt. En zo voelt het op zo’n moment ook: als weggegooide moeite en weggegooide tijd.

De peperdure spellen voor de pc, de PlayStation, de PSP of de Xbox die dit jaar boven aan menig sinterklaas- of kerstverlanglijstje prijkten, worden wel eens afgeschilderd als lui vermaak. Een gemakkelijke vlucht uit de werkelijkheid. Maar de woorden ‘gemakkelijk’ en ‘vermaak’ zijn slecht te rijmen met de geluiden die de doorsnee-speler maakt...