Popmuziek
Hoeveel rappers lukt het de première van hun videoclip op het Nederlandse journaal krijgen? Dat heeft er tot nu toe eigenlijk maar één voor elkaar gekregen: de man die zichzelf, niet bepaald geringschattend, de Don noemt.
Nederhop heeft een lange weg bewandeld sinds Def P. van de Osdorp Posse het volk begin jaren negentig trakteerde op de voor die tijd obstinate dichtregels ‘Ik zat in tram 5 en m’n lul stond stijf, want naast me zat een lekker wijf.’ In feite gaat de Don met zijn debuut nog een stuk verder terug. Zo’n beetje nog voordat rijmpjes rap werden, zelfs voordat er sprake was van hiphop.
Zijn al te gemakkelijke zinnetjes doen denken aan het werk van Willy Alfredo. Het moeten de jaren vijftig zijn geweest waarin deze sneldichter furore maakte. ‘Roept u maar,’ zei hij tegen de zaal. Na een kreet uit het publiek volgde bij wijze van antwoord een oubollig gerijmd mopje.
Zo ongeveer dicht deze Don ook, alleen vergeet hij de clou te vermelden. Maar zelfs Alfredo op een slechte dag zou geen genoegen hebben genomen met een zin als ‘want een addict Nederland zijn zaken die ik liever niet zie.’ Toegegeven: het zijn taalvernieuwers, die rappers. Maar kun je dat nou echt niet mooier verwoorden, ‘een addict Nederland’? En vanwaar dat meervoud?
De dictie van de Don is weer een heel ander verhaal. Ook daar lijken de invloeden vooral iets van vroeger. Van nog vóór de old school. Nee, niet Kool Keith, Schooly D of Just-Ice &#8211; wel een goede tweede pseudoniem voor de Don overigens -, maar weer iets dat ver in het collectieve geheugen zit weggeborgen. De stem en de toon van de Don hebben verdacht veel weg van die van Meneer de Uil, de statige nieuwslezer van de Fabeltjeskrant. Niettemin had Meneer de Uil in zijn tijd een streepje voor op de Don: betere begeleidingsmuziek. Zo plat en sleets als Meester G. de Don laat klinken, dat had meneer de Uil vast niet gepikt.
Piet-Hein Donner, De Don-rap, Te downloaden via www.regering.nl