Als Tim Zom echt lacht, en dat doet hij nu, lijkt hij nog het meest op een hyena die dreigt om te komen in een hysterische hoestbui. Hij beweegt zijn hoofd ritmisch in de richting van de stoeptegels, de ogen verworden tot spleetjes, ondertussen een zeldzaam waargenomen geluid producerend. Hi-haw-hi-haw-hi-haw. Zijn lange blonde haren wapperen met de bewegingen mee.
Om te kunnen begrijpen wat hem zo laat dubbelklappen van het lachen, is het goed om eerst meer over Tim Zom en zijn achtergrond te weten. Zom is het onderwerp van de documentaire Zombie, over een, en ik citeer hier zijn moeder, ‘op zijn Rotterdams gezegd: pleurisjong’ dat uitgroeide tot een internationaal vermaarde skater met een uitgesproken rauwe stijl. De film van regisseur Billy Pols ging in januari in première op het Internationaal Filmfestival Rotterdam, en...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.