Saturday – Ian McEwan

Ian McEwan schreef een roman over alle dilemma’s van de jongste, door terrorisme getekende geschiedenis. Zijn beste tot nu toe.

De scène met die ballon. Met hoeveel Ian McEwan-lezers je ook spreekt, steeds blijkt de lange openingsscène van Enduring Love in hun beleving het hoogtepunt van zijn werk. Dat hij in het slot van die roman uit 1997 zijn toevlucht neemt tot een gezochte plot, geldt dan als een klein bezwaar. Die ene machtige scène, waarin de menselijke conditie schrijnend verbeeld is, torent boven zijn andere inspanningen uit en tilt die zelfs op.

Is die waardering onterecht? Nee. Maar zelf stel ik het indrukwekkende Black Dogs (1992) op gelijke hoogte als de ballonscène. In die consistente roman liet hij voor het eerst zien dat hij een langere adem heeft dan tot dan toe het geval was in zijn steevast macabere korte verhalen en in opgerekte novelles als The Comfort of Strangers. Bovendien reikt hij in...