In het beste geval trekt een thriller je er bij de eerste zin direct in. Die van Ane Riels Hars komt een eind in de richting: ‘Het was donker in de witte kamer toen mijn vader mijn oma om het leven bracht.’ Vragen, vragen. Genoeg om een heel boek over de antwoorden te willen lezen. Zeker als er in de volgende alinea al sprake is van een moeder die zó dik is dat ze haar slaapkamer niet kan...