‘Druilerig, grauw en grijs, zo zag de wereld eruit en zo voelde de oude speurder zichzelf ook toen hij zuchtend het bureau betrad.’ Bij de eerste pagina van een Baantjer ben je weer thuis. Sfeervol, gemoedelijk en amusant in het vertrouwde dat – zelfs nu Peter Römer het schrijven heeft overgenomen van de overleden Appie Baantjer – niet verandert. Alleen een nieuwe wachtcommandant, een...