De manier waarop de auteur direct bij aanvang duidelijk wil maken dat er met commissaris Victor Vansina niet te spotten valt, slaat de plank lelijk mis. De kluchtigheid spat er vanaf, en die kluchtigheid weet Peirs in al wat volgt niet van zich af te schudden. Vansina, die via krampachtige dialogen en geforceerde terzijdes enige diepgang en profilering moet krijgen, wordt in zijn onderzoek...