Moon is begin dertig, alleenstaand en actief aan het daten. Daarover schrijft ze een blog dat al snel duizenden volgers heeft en waar mensen uit haar omgeving graag een slaatje uit zouden willen slaan. Amy is Moons beste vriendin, de enige die haar steunde toen ze een jaar eerder haar vader verloor, nog iets akeligs meemaakte en alleen met pillen haar angsten onder controle kon houden. Tanja...

Het vertelperspectief van deze elfde thriller van Marelle Boersma wisselt in snel tempo tussen deze drie vrouwen, waardoor niemand meer dan schetsmatig uit de verf komt. De spanning wordt geleverd door reacties op Moons blog in termen van ‘ik weet je te vinden’ van de ‘Utrechtse Dater’ plus een aantal aanrandingen. De (ware) geschiedenis van de Utrechtse serieverkrachter van twintig jaar geleden lijkt zich daarmee te herhalen. Niks mis met het thema, maar dankzij de slordige uitwerking is de onverwachte ontknoping nauwelijks geloofwaardig. (RH)