Een trailertrash-koppel, een man die is ontvoerd door een ufo (en weer netjes teruggebracht) en een fanatieke onderzoeksjournaliste die een boek wil schrijven, plus nog een handvol gekkies en minder gestoorde figuren draaien om elkaar heen in het fictieve Amerikaanse plaatsje Snowflake. Karikaturale criminelen en uiterst sympathieke personages, culty nonsensdialogen en een doldriest (com)plot: Arizona Blues representeert voorbeeldig de licht gekantelde werkelijkheid volgens de wetten van het Postiaanse universum. Het gemodder van een paar gewetenloze stoethaspels versus de ontluikende, tere romance tussen twee ‘zo slim, knap en innemend zou ik ook wel willen zijn’-personages vormt een opvallend contrast. Krijgen ze elkaar? Het is nog lastig te beoordelen welke verhaallijn spannender is: de daders die hun prooi besluipen of het duo dat voor elkaar bestemd lijkt maar aarzelt. Polderkolder-crime voor verlangende zielen. Veel wijzer word je er misschien niet van, wel een stuk vrolijker. Kom daar maar eens om, in het thrillergenre. (EG)