Deze Zweed kan zo beeldend schrijven, dat we bijna ongemerkt onze neuzen dichtknijpen bij passages als de volgende: ‘De stank die Cardell tegemoet slaat (…). Zo ruiken de sjofelste kroegen, waar de kasteleins wanhopig genoeg zijn (…)’. ‘Hij knoeit de inhoud van de tot de rand toe gevulde po (…)’. De edelman Erik vermoordt in de huwelijksnacht zijn bruid Nea. Het is de zoveelste...