<div class="lead">
Niet techniek of geldgebrek, maar verouderde regels en procedures zijn de grootste obstakels op weg naar 100% schone energie. Het Amsterdamse raadslid Marijn Bosman (D66) verzamelt via de website viezeregels.nl ‘onzinnige of verouderde regels’ die Nederland in het fossiele tijdperk houden. De lijst leest als een even lachwekkende als tenenkrommende opsomming van politieke kortzichtigheid en ambtelijke stupiditeit. Ik trakteer u op enkele pareltjes.
</div>
Het bedrijf Chocolatemakers maakt chocolade zonder afval te produceren. Zo gaan cacaodoppen naar een boerderij in de buurt, waar ze als mest worden gebruikt. Maar gemeentelijke regels verplichten het bedrijf om een contract af te sluiten om afval ongescheiden op te laten halen, ook al produceert het geen grammetje daarvan. Afval voor hergebruik mag alleen door erkende bedrijven worden vervoerd, die duur zijn wegens ze kostbare vergunningsprocedures. Hierdoor is het goedkoper om al het afval mee te geven aan de vuilnisman in plaats van het te hergebruiken.
Zonnepanelen in een oud stadscentrum installeren? Dat gaat zo maar niet. Een VVE in de Amsterdamse Hoofddorppleinbuurt was 1800 euro kwijt aan onderzoekskosten. Architecten moesten met diverse proefinstallaties bewijzen dat de zonnepanelen op het platte dak echt niet zichtbaar zouden zijn vanaf de straat. (Een glimp van een zonnepaneel is natuurlijk veel lelijker dan die schreeuwerige gevelreclame in historische binnensteden.)
De bouw kent een ‘energieprestatiecoëfficiënt’ (EPC) om energiebesparing te bevorderen. Als je onderzoek doet naar de gevolgen voor flora en fauna levert dat punten op, ongeacht wat je met de uitkomst doet. Enkele maatregelen die daadwerkelijk tot minder vervuiling leiden, zoals het plaatsen van een zonneboiler, leveren geen punten op. Om toch aan de verplichte EPC-norm te voldoen, komt het voor dat bouwers een zinloos onderzoek laten uitvoeren zodat ze bijvoorbeeld geen zonneboilers hoeven te plaatsen.
Ook fraai: nieuwe regels van de provincie Noord-Holland verhinderen het plaatsen van windmolens in het Westelijk Havengebied van Amsterdam. Een ideale locatie, want tussen ‘rokende fabriekspijpen en hijskranen zullen weinig mensen klagen over horizonvervuiling’, schreef Bosman onlangs met collega’s van de SP en VVD. Maar de provincie kent strengere regels dan het rijk. Zo mogen nieuwe windmolens alleen geplaatst worden als elders in Noord-Holland twee oude verdwijnen, op kosten van degene die nieuwe molens wil plaatsen. In het verleden hebben provinciale bestuurders vergunningen afgeven die nu voor overlast zorgen, en het corrigeren van deze bestuurlijke dwalingen moet betaald worden door burgers en bedrijven die willen investeren in meer groene energie.
Wie nog meer van dit soort kolder kent, meldt dit op viezeregels.nl.
&nbsp;

Gerelateerd