Op 17 juli 2012 schreef Michael Eisenstadt van het Washington Institute for Near East Policy een memo over de chemische wapens in Syrië.
Het was een korte analyse, getiteld Dealing with Syria’s Chemical Weapons: Military Options, waarin hij de scenario’s voor een eventueel ingrijpen opsomde. Het zou niet gemakkelijk worden, maar er moest in elk geval iets gebeuren, vond hij, zodra Assad zich aan het gifgas zou vergrijpen. De voormalig legerplanner schreef: ‘Washington moet het Assad-regime ervan overtuigen dat het gebruik van chemische wapens een game-changer is die internationale militaire actie tot gevolg kan hebben.’
Dat was de formule die Barack Obama drie weken later vrijwel letterlijk overnam, en hem deze week hoofdbrekens bezorgde. Het lijkt me dus verstandig om te kijken welke opties Eisenstadt toen op tafel legde.
De game-changerformule was als afschrikking bedoeld, optie 1,...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.