Dat op universiteiten bijna alleen nog maar Engels wordt gesproken is een contraproductieve wanvertoning. Want Nederlanders kunnen helemaal niet moeiteloos Engels spreken.
‘Als ik met Poetin bel, dan spreek ik Duits met hem. Maar als het erom begint te spannen, als we écht gaan onderhandelen, dan schakel ik over op Engels.’ Wat Poetin daarvan vond, bleef ongewis, maar ook zonder dat was het een verbijsterende uitspraak die premier Rutte op 4 september in Zomergasten deed.
Ik dacht onmiddellijk terug aan een chique bijeenkomst van de PvdA, lang geleden in het Rotterdamse Wereldhandelscentrum, waar voor een zaal vol Nederlanders de toenmalige Duitse bondskanselier Gerhard Schröder zou spreken. De voorzitter, destijds hoofdredacteur van het AD, opende de vergadering met de onsterfelijke woorden: ‘Koet morning, maai neem is Oskah Gharsjeeghun’, waarna hij in het ook toen al gebruikelijke Dunglish het programma doornam en de hoge gast aankondigde. Die nam ‘gerne’ en hoffelijk het...
