Veiligheid.

Het is een politiek Leitmotiv dat momenteel de gehele Europese Unie in de greep houdt, en dat het succes van de huidige machtsspelers op het wereldtoneel bepaalt. Wie wijst de grootste vijand aan en wie brengt daartegen het duidelijkste verweer in stelling?

Hoewel de mensheid zich momenteel geconfronteerd ziet met een hele reeks dreigingen, is het voor de meeste toehoorders direct duidelijk waarop het woord ‘veilig’ in dit verband toeziet: beschermd tegen migratie, beschermd tegen het vreemde. Binnen enkele decennia is rond dit thema een Machiavelliaans speelveld ontstaan, waarbij autoritaire leiders van populistische, radicaal-rechtse partijen vanuit de flanken zijn opgerukt naar het centrum van de macht.

Hoewel er in ieder land lokale verschillen in uitwerking bestaan, leunt het gedachtengoed overal op nativisme: een onderscheid tussen de ‘oorspronkelijke’ (native) bevolking van een land, en de nieuwkomers, waarbij die laatste groep als bedreiging wordt gezien. Het is politiek vijanddenken dat de opmaat vormt voor rigide groepsvorming, conflicten en uiteindelijk zelfs vervolging.