Het Hodshon Huis in Haarlem is genoemd naar Keetje Hodshon, een rijke dame die leefde in de tijd van de Nederlandse patriotten. Erg veel is er niet over haar bekend, maar genoeg om geïntrigeerd te raken.

Hoe is het leven van een biograaf die niet genoeg documenten, brieven en getuigenissen heeft om een goede biografie te kunnen schrijven? Dat wens je niemand toe. Toch heeft het zijn charmes dat er flinke gaten zitten in iemands biografie. Dan blijft er nog iets te raden en te speculeren. En je hebt als biograaf geen last van te veel materiaal waar nauwelijks uit te kiezen valt. Michael Holroyd moest vier delen over George Bernard Shaw schrijven. Willem Otterspeer wist zich maar net te beperken tot twee kloeke delen over Willem Frederik Hermans. Nop Maas twee delen over Gerard Reve.

Het inspirerende van te weinig materiaal is dat elke snipper gaat tellen. En dat elke snipper wordt gekoesterd. Zo’n leven krijgt ineens tot in de kleinste details aandacht. Voordeel is ook dat de...