In een meritocratie zit je op geen enkele manier meer gebakken. Op school zijn de kansen voor ieder klasgenootje gelijk, thuis zit dat anders. Laat ze dus maar lekker lang in de klas zitten.

Iedereen omarmt de meritocratie. Vergeleken met de vroegere klassenmaatschappij, waarin afkomst bepalend was voor iemands latere plaats in de maatschappij, biedt het meritocratisch ideaal ruimte voor individuele ontplooiing. Wie talent combineert met inzet kan tot grote hoogte stijgen, en wie algemeen erkende prestaties levert, kan rekenen op status en een bovengemiddelde financiële beloning. De bonus bestaat uit het ontbreken van rancune. Niemand misgunt het een kaakchirurg of een topartiest dat hij er warmpjes bij zit. Waar de klassen- of standenmaatschappij vooral statisch was, heerst in de meritocratie dynamiek met kansen voor iedereen.

De crux van de meritocratie (en daarom is iedereen er altijd zo enthousiast over) is sociale mobiliteit, jezelf ontworstelen aan je milieu en daar...