– Ha Frank, met [onverstaanbaar]. Gefeliciteerd, denk ik. Ik kreeg
net je verhuisbericht.
– Dank je. En ja hoor, je mag me feliciteren. Wat had je dan willen doen? Condoleren?
– Dat had toch gekund?
– Hoezo?

– Nou, om te beginnen zie ik je oude huis nog steeds op Funda staan. Dubbele woonlasten, dus.
– Dat is waar. En eigenlijk is het nog erger, want door een nogal onredelijke fiscale bepaling mogen we, anders dan de meeste andere mensen, de rente op het oude huis niet meer aftrekken. Dus dat kost klauwen met geld.
– Gecondoleerd.
– Dank je. Maar het komt wel goed hoor. Er komt vast wel iemand langs die het kopen wil.
– Ik snap er niets van. Jij bent toch econoom? De huizenmarkt ligt op zijn gat man. Lees je de kranten niet meer ofzo?
– Jawel. En ik geef toe dat het voor ons ook wel een risico is. Maar we hebben ons afgevraagd in hoeverre we de omstandigheden ons handelen willen laten bepalen. Het antwoord was: niet. Krijg de pest maar met je crisis.
– Maar de huizenmarkt dan?
– Op de...