Pop
Peter Saville heeft zijn wereldfaam te danken aan een fenomeen dat binnen afzienbare tijd niemand meer iets zegt: de platenhoes. Eind jaren zeventig werd hij, net van school, de huisontwerper van Factory Records uit Manchester. Mede door de zelfmoord van zanger Ian Curtis, maar vooral door de muziek van diens band Joy Division, werd het nietige Factory een heuse legende. En daarmee ook Peter Saville, wiens onbeschaamd kunstzinnige hoezen het mystieke aura van de bands op het label versterkten. Meest pregnante voorbeeld is de hoes van Closer, de postume elpee van Joy Division, waarop pontificaal een graftombe staat afgebeeld.
Recent keerde Saville na omzwervingen terug naar zijn oude liefde popmuziek, door te tekenen voor het ontwerp van History Of Modern, de eerste cd in veertien jaar van voormalige Factory-band Orchestral Manoeuvres in the Dark. Maar nog opmerkelijker was het dat hij van sportmerk Umbro de opdracht kreeg het nieuwe shirt van het Engelse voetbalteam te ontwerpen. Vanaf vorige maand spelen the three lions in een originele Peter Saville. Het monumentale witte shirt brengt de voetballers kennelijk geluk: na een rampzalig verlopen verblijf in Zuid-Afrika won het elftal tot nu toe elke wedstrijd in de kwalificatie voor het EK zonder enige moeite.
Bij nadere bestudering blijkt het shirt overigens helemaal niet zo lelieblank. Op de schouders zijn tientallen kleine kleurrijke kruisjes te zien, die de verscheidenheid van de Engelse samenleving moeten verbeelden. De mensen op de tribune zijn voorlopig niet erg enthousiast. Ze klagen dat ze niets van het ontwerp zien, maar dat was nu precies Savilles bedoeling. Van veraf moet het shirt wit lijken, met alleen van dichtbij zichtbaar de details. Tegenstanders blijven op z&#8217;n Engels fel in hun kritiek. &#8216;Veelkleurige roos&#8217;, noemen ze het. Kortom: Peter Saville blijft als ontwerper provoceren.

Kleurige roos