Liever luisteren? Jonah leest zijn reportage zelf voor.

Alle mannen die deze maandagmorgen de nachtopvang uitlopen, lijken op Chet Baker. Ze spelen geen trompet, maar zijn wel heroïneverslaafd. Net als de stad die gehaast op gang komt, bewegen de mannen zich rusteloos voort. Ze gaan niet naar school of werk, maar lopen hun schim achterna, naar de dealers of de methadonverstrekking.

Het zijn mensen die ooit jong waren, maar snel verouderd zijn. Om te voorkomen dat een jongere in deze opvang belandt of eindigt, is er interventiewerker Marcel Petrusma van zorg- en welzijnsorganisatie Wender. Hij wordt gebeld als er dakloosheid dreigt voor een jongere. Dat gebeurt elke dag.

Marcel komt aanfietsen in het smalle straatje van de nachtopvang. Hij zet zijn koptelefoon af – er klinkt harde punkmuziek uit. Voor de deur van de opvang staat een collega van hem te praten met een man met getatoeëerde knokkels die vier dagen eerder uit de gevangenis is ontslagen. Sindsdien slaapt hij...