Jamal heeft last van een venijnige oogontsteking, maar leest stug door. ‘Soms zie je scherper als de gewone zienswijzen even niet beschikbaar zijn.’ Hij ziet kopieën van kopieën van kopieën en verzucht: wees geen sprinkhaan, schrijver.

De westerse literatuur begint met twee epische gedichten van een blinde bard, dus zo bezien ben ik in goed gezelschap, hoewel ik strikt genomen niet blind ben. Wel draag ik een bril (-4.75, dank u) en lijd ik dezer dagen aan een venijnige oogontsteking. Perfectie bestaat niet, maar het is, alles bij elkaar genomen, beter dan blind zijn, hoewel je ook zou kunnen stellen dat de literatuur daarmee in drieduizend jaar amper een stap verder is gekomen.

Speelse oneerbiedigheid waaruit liefde spreekt – dat is zo’n beetje de houding die ik probeer aan te nemen als het om de wereldliteratuur gaat. Niet te veel onder de indruk zijn, anders krijg je zelf nooit iets op papier, maar ook niet vergeten waar je vandaan komt. En vooral, ten aanzien van...