Amsterdam, laat in augustus. In het atelier van beeldend kunstenaar en fotograaf Çiğdem Yüksel (1989) ligt een opgerold tapijt. Ze heeft het zelf getuft, de patronen van vormen en kleuren volgen de motieven die ze vaak op de jurken van haar grootmoeder zag. Aan oma Zeynep – lid van de eerste generatie Turkse vrouwen in Nederland, in de jaren zeventig in IJmuiden neergestreken, overleden toen Yüksel nog jong was – is het boek Je moest eens weten opgedragen. Het tapijt zal de bijbehorende tentoonstelling in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam aankleden.
Interview
‘Ik wil een gat in ons visuele geheugen dichten’
Ze doorkruisten Europa om zich te vestigen in een vreemd land, brachten kinderen groot, werkten in fabrieken, demonstreerden, reden in grote auto’s en beten van zich af. In het boek en de gelijknamige tentoonstelling Je moest eens weten schetst fotograaf Çiğdem Yüksel een gelaagd en complex beeld van de eerste generatie vrouwen uit Turkije in Nederland – en rekent zo met een stereotype af.
