07-03-2009
Door Jeroen Vullings
Het begon allemaal met Hill Street Blues. Maar de moderne televisieserie is vele malen beter, complexer en spannender. Een overzicht van dertig jaar seriekijken.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Vervlogen tijden: het was 1981 en de Amerikaanse politieserie Hill Street Blues kwam hier op de televisie. In het studentenhuis waar ik toen leefde, leidde dat programma tot een schisma voor het zwartwitmonster in houten lambrizering, dat de gezamenlijke eetkamer gijzelde. ‘Niet te volgen’ oordeelde de ene groep, ‘revolutionair’ oordeelde de andere, dat wil zeggen: ik. Gelukkig beschikte ik over een videorecorder van het onvolprezen Video 2000-systeem, zodat ik geen detail hoefde te missen van Stephen Bochco’s emotionerende soap over een fictieve precinct waar New York’s finest maar al te menselijke mensen bleken.
Kijk je nu terug, dan is de magie grotendeels weg. De oecumenische bedpraat van captain Francis Furillo met de kekke juriste Joyce Davenport, de hysterie...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.