Wie voor het eerst een psychose heeft, wil veelal geen hulp. In Amsterdam lukt het toch deze jonge patiënten te bereiken. Op de fiets.

Nachtenlang zat hij achter de computer om op zijn website te verkondigen wat hij alleen wist: dat hij honderd miljoen van God had gekregen. Nu woont Michael (23), van oorsprong Ghanees, in een containerwoning in Diemen. Psychiatrisch verpleegkundige Monique Bolten is naar hem op weg. Op haar omafiets koerst ze vanuit Amsterdam-Oost door parken en laagbouw de stad uit. De afgelopen drie jaar bezocht ze Michael vaak: bij zijn moeder in de Bijlmer, later in zijn Diemense studentenkamer. Al die tijd zat er eigenlijk maar weinig vooruitgang in, vertelt Bolten, terwijl ze stevig doortrapt. Michael was leeg, nam geen enkel initiatief meer. ‘Op zeker moment dachten we echt dat hij “defect” was.’

Michael is een van de driehonderd patiënten van het Vroege Interventie Psychose-team, kortweg VIP. De naam zinspeelt op een special treatment, en ergens is...