Het Autocratenkwartet staat in teken van – hoe kan het ook anders – autocratische (en autocrateske) flops, figuren en fenomenen. Denk aan obscure hobby’s van ontspannen tirannen, mislukte coups en looks, de angstdromen van demagogen en andere dictatoriale kwaaltjes. Van de ergste tirannen van vroeger tot de nuttige idioten van nu – ze zijn er allemaal bij. Dus: bestel ons zomernummer, knip de kwartetten uit en spelen maar! Met de kinderen, kleinkinderen, je matties of een willekeurig ander mens dat het licht al wel of nog niet heeft gezien.
Kwartet!
Nu sta je onvermijdelijk te popelen om het kwartet te bestellen en aan het spelen te gaan, maar vraag je je af: hoe werkt dat ook alweer? Geen zorgen, het is kinderlijk eenvoudig.
Alle kaarten worden eerlijk onder de spelers verdeeld. Maar let op: bij een zeker aantal spelers krijgt de één meer kaarten dan de ander – dus dat hoeft geen kwade opzet te zijn. De meest democratische speler begint. Als je aan de beurt bent, vraag je aan één van de andere spelers een kaart van een kwartet waarvan je er zelf tenminste één in je hand hebt. Voorbeeld: ‘Mag ik in de categorie ‘‘autocratische haarmode’’ van jou ‘‘de uitgroei van Geert’’?’ Heeft de speler de gevraagde kaart niet, dan heb je pech. Dan krijgt diegene de beurt. Heeft de speler de gevraagde kaart wel, dan mag je net zolang doorvragen totdat je een keer misgrijpt. Als je een setje van vier kaarten hebt, scandeer dan het klassieke ‘Kwartet!’, of een andere hartenkreet naar keuze (Dood aan de Despoot, Liever een fascist in de kist dan een feestje gemist, Autocraten naar de hel). Het spel is afgelopen als alle kwartetten compleet zijn. Wie de meeste kwartetten heeft gelegd, is de baas. Maar we blijven wel gewoon lief tegen elkaar. Succes!