In memoriam / Hella S. Haasse

Hella S. Haasse is door iedereen geprezen. We roemen haar veelzijdigheid, haar bescheidenheid, haar behoedzaamheid, haar intellect en vooral haar empathie. We gedenken haar met liefde en respect. Maar je kon ook ontzettend met haar lachen. Dat gevoel voor humor bleek natuurlijk al uit de cabaretliedjes van vroeger, zoals het met verve door Conny Stuart gezongen lied ‘Yvonne de spionne’. Ze had een scherp oog voor komische situaties, en spaarde daarbij ook zichzelf niet. Ze hield niet van poespas en had totaal geen talent voor diva-neigingen. Maar ze wist heel goed wat ze waard was en dat was veel.

Ik kende haar vanaf 1981, toen we een boek zouden maken over begraafplaatsen. Het boek is er nooit gekomen, maar het contact bleef. De rode draad daarbij was Indië en de Indische literatuur. Het was heerlijk om daar met haar over van gedachten te wisselen. Heel haar schrijverschap stond in het teken van Indië. Zo schreef ze de complexiteit van haar romans...