Hendrik Groen laat een middenweg zien tussen de eenzaamheid van de autonome bejaarde en het verpleeghuis voor de hulpelozen. Het is Zweinstein niet in het bejaardentehuis.

Een jaar of tien geleden hoorde ik voor het eerst van het verschijnsel granny dumping: in Amerika werden geïnvalideerde of dementerende bejaarden te vondeling achtergelaten bij de ingang van een ziekenhuis, waarna de familie zich uit de voeten maakte. De boodschap van zo’n wanhoopsactie was niet mis te verstaan: ‘Laat de overheid het verder maar uitzoeken met oma of opa – wij kunnen het niet meer opbrengen.’ Als de mantelzorgers niet alsnog door de autoriteiten getraceerd wilden worden, reden ze met oma zo ver mogelijk van hun woonplaats vandaan en dumpten haar zonder identiteitspapieren een paar staten verderop voor een spoedeisende hulpafdeling.

In Nederland met z’n veelgeprezen sociale vangnet zou zoiets zich nooit voordoen. Toch hoorde ik een echo van granny dumping in het nieuwsbericht dat...