Geschiedenis

Het onsterfelijkheidscomité waarvan sprake is in de titel van John Gray’s boek werd in 1924 in Moskou ingesteld om ervoor te zorgen dat het dode lichaam van Lenin zo werd behandeld dat het voor de eeuwigheid mee kon. Eerst probeerde men het lichaam in te vriezen, maar de vriezer bleek niet krachtig genoeg. Het lichaam raakte in verval. Daarna werd het toonbaar gehouden door het regelmatig opnieuw te balsemen. Lenin kwam in een glazen kubus te liggen. De kubus was volgens de ontwerpers Kazimir Malevich en Aleksej Sjtsjoesjev een onsterfelijke geometrische vorm, dus was Lenin ook onsterfelijk.

Je zou denken dat die onsterfelijkheid van Lenin symbolisch opgevat moest worden. Maar zo was het niet. Rond Lenin hielden zich mensen op, de zogeheten ‘Godbouwers’, die echt in ‘wetenschappelijke opstanding’ geloofden, zoals ze er ook van overtuigd waren dat de mens letterlijk maakbaar was. Gorki, Lysenko, Krasin, Loenatsjarski, Fedorov: allemaal geloofden ze in een variant van...