‘De wereld van De Wachter,’ sneert psychiater Dirk de Wachter over de titel van zijn nieuwe boek. ‘Dat heeft de uitgever zo bedacht. Ik heb me ertegen verzet, maar ze zeggen: nee, dat is ironie, het is een grap. Zij zijn er vanzelfsprekend op uit om boekjes te verkopen en dat schijnt goed te lukken. Maar vooral journalisten willen dat dan graag congruent interpreteren en zeggen: onnozelaar, gij met al uw kritiek, en ondertussen zit ge in de ijdele wereld van de media-aandacht te genieten in die narcistische bubbel waar u juist kritisch over schrijft. Dat zal dan wel zo zijn, zeker. Ik kan evenmin uit de wereld stappen die ik bekritiseer, het is ook de mijne, ik maak er ten volle deel van uit. Zo zelfs dat ik op een vrijdagavond na een zeer drukke werkweek nog een journalist ontvang om mijn boek wereldkundig te maken en te vertellen hoe fantastisch het is zodat het zodadelijk zelfs in Nederland veel gelezen zal worden. Nee, ik ben niet beter dan de mensen waar ik over schrijf. Glaasje rood?’
‘Ik vind dat er veel te veel pillen worden genomen in onze maatschappij’
De moderne samenleving maakt ons gek: we zijn allemaal patiënten. Daarom stelt de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter voor om ook open te staan voor andere zingevingen.