Het is the end of the world as we know it. En hoewel Sander Donkers liever in problemen denkt, zou het toch wel fijn zijn als mars bewoonbaar wordt. (Dan verhuizen we die corpsballen even.)

U had het natuurlijk een beetje druk met de bangavloggers, de tuiglijstjes en het kapsel van die voetballer van Roda JC wiens humeur ook na een ongenadige afdroogpartij niet kapot te krijgen is (waarvoor hulde, Nathan Rutjes), en begrijp me goed: ik neem het u niet kwalijk. Zelf staar ik al weken onafgebroken naar een filmpje van een schildpad onder een waterstraal die van pure pret heel funky met zijn kontje zwaait, dus ik kan moeilijk anderen de maat gaan nemen. En waarschijnlijk had u net als ik een zeer dwingende reden om u op Iets Anders te blijven concentreren. Want telkens als ik heel even van mijn schildpadje wegkeek, zag ik alleen nog maar the end of the world as we know it.

Nee, ik heb het niet over het ontbreken van een koptelefoon-ingang op de nieuwe iPhone, maar gewoon, over...