Film / Regisseur Ben Affleck bagatelliseert in ‘The Town’ het geweld.
Ben Affleck zat er bescheiden bij tijdens de persconferentie op het filmfestival van Venetië, waar The Town zojuist in première was gegaan. Voorovergebogen, naar de microfoon toe, hield hij zich klein ten opzichte van de acteurs aan weerszijden. Dat wij vooral niet zouden denken dat Ben Affleck zichzelf belangrijker vond dan zijn medespelers, nu hij dit keer toevallig ook geregisseerd had. &#8216;Een film maak je als collectief,&#8217; sprak hij met fluwelen stem. &#8216;In die zin zijn zij allemaal coregisseur.&#8217;
Zij, dat waren Afflecks love interest Rebecca Hall, Mad Men-ster John Hamm en Jeremy Renner, bekend als de hoofdrolspeler van Oscar-verzamelaar The Hurt Locker. Die laatste hield tijdens de persconferentie de rol vol die hij in zowel The Hurt Locker als The Town vervulde: die van ongeleid projectiel. &#8216;Het enige wat Affleck me zei als regisseur,&#8217; aldus Renner, &#8216;was: &#8220;Don&#8217;t suck!&#8221;&#8216;
Strak gekapt en charmant, was ook in Hamm gemakkelijk zijn filmpersonage te herkennen: de gefrustreerde, maar rechtschapen agent die achter een door Affleck aangevoerde groep bankovervallers aan zit. Zij kidnappen, tijdens een bankoverval, de toevallig aanwezige Rebecca Hall (bekend uit Woody Allens Vicky Cristina Barcelona) en laten haar kort daarop weer vrij. Hoewel ze allemaal maskers droegen, zijn ze toch bang dat Hall iets incriminerends heeft opgevangen. Daarom besluiten ze haar te schaduwen &#8211; een taak die Affleck, als de baas van het groepje, op zich neemt. En natuurlijk wordt hij verliefd op de Engelse schone.
Het grootste probleem van de film is dat Affleck veel geloofwaardiger is als verliefde versierder dan als professionele bankovervaller. Ook in Afflecks geval lijkt zijn personage sterk op hoe de acteur zich op de persconferentie presenteerde: bescheiden, vriendelijk, zachtaardig. Niet iemand die met zwaar geschut een bank binnenstormt. &#8216;Ik heb niemand gedood,&#8217; beweert hij in de film, maar dat lijkt moeilijk te bewijzen &#8211; zo veel kogels vliegen er voortdurend in het rond, ook buiten op straat.
De film doet veel te veel moeite om te laten zien dat Afflecks bankovervaller eigenlijk gewoon een aardige jongen is. Dat is moeilijk te rijmen met de doodsangst waaraan hij toevallige voorbijgangers en bankbezoekers zonder aarzelingen blootstelt. Als collega Renner eens wat te hardhandig uithaalt, spreekt Affleck hem streng toe &#8211; maar ondertussen ligt die bankbediende daar bloedend op de grond. Samen met de bankovervallers stapt de film eroverheen.
Die actiescènes zijn het sterkste punt van de film: Affleck kan prima achtervolgingen en overvallen ensceneren. Dus komen die hard aan. Dat verklaart misschien de bijna unaniem positieve kritieken in de Verenigde Staten, maar het maakt de overgang naar de zachte kant van de bankovervaller ongeloofwaardig groot. &#8216;Het risico dat ik een misdadiger zou ophemelen of de effecten van geweld zou bagatelliseren, hield ik steeds voor ogen,&#8217; vertelde Affleck op de persconferentie. Toch stapte hij in die morele valkuil, door zijn eigen personage tegen de klippen op sympathiek te willen laten zijn.

Gerelateerd