Nieuwe fictie

Morgen moet ik weer voor de rechter-commissaris verschijnen. Ik denk dat hij me officieel gaat mededelen dat de televisie toestemming heeft gekregen om het proces te filmen. Johannes heeft het me al verteld. ‘Ze mogen jou niet in beeld brengen,’ zei hij.

‘Maar dan wordt het toch een film zonder hoofdpersoon?’ vroeg ik.

Hij keek een beetje verlegen; misschien was hij zichzelf inmiddels als hoofdpersoon gaan beschouwen. Dat snap ik ook wel, want ik zit maar in die cel, terwijl hij voortdurend op de radio en de televisie is. Gisteren was hij weer bij Nova en veegde bijna een glas van tafel toen hij met schampere uithalen over het Openbaar Ministerie begon. Hij geniet er enorm van en dat is een pak van mijn hart, want ik kan hem natuurlijk niet veel betalen.

Toen hij aan een lange opsomming van mijn goede daden bezig was en uitweidde over het straatvegen en de piano voor Kadisha, onderbrak de presentator hem en zei: ‘Allemaal eenmansacties dus....