Wederom ligt forensisch psychologe Corine de Ruiter onder vuur om haar ‘diagnoses op afstand’. Zelf vindt ze dat ze onterecht aan de schandpaal wordt genageld. ‘De vastgeroeste beroepscode van het NIP maakt het werk als getuige-deskundige in feite onmogelijk.’

Forensisch psychologe Corine de Ruiter was ooit de favoriet van de media. Tristan van der Vlis (schizofreen), Volkert van der Graaf (autistische trekken) en Joran van der Sloot (antisociaal) – na elke geruchtmakende moord wisten televisieprogramma’s haar te vinden voor een oordeel over de psyche van de moordenaar. En daarna werd ze steevast door diezelfde media onderuit gehaald vanwege haar ‘diagnoses op afstand’. Na haar bemoeienis met de tieners Sandro G. en Ziya B., moordenaars van juwelier Ruud Stratmann in 2012 werd het stiller rond De Ruiter. Ze concentreerde zich op haar hoogleraarschap aan Maastricht University waar ze onderzoek doet en onderwijs verzorgt aan de Faculty of Psychology and...