Kunst

Eén keer in de vijf jaar maakt de internationale gemeenschap van kunstliefhebbers zijn opwachting bij de Documenta in Kassel. Daar hangen, staan of liggen de nieuwste kunstwerken cutting edge te wezen. Het enthousiasme waarmee men zich in de monstertentoonstelling stort, wordt echter niet altijd beloond. De selectiecriteria blijken ‘ondoorgrondelijk’, de tentoonstellingen en de bijbehorende vijf kilo wegende catalogus ‘gortdroog’, en de blaren op de hielen worden bij iedere nieuwe aflevering – dit is de twaalfde – nóg hardnekkiger.

‘Ik ga niet meer. Ik zie het wel op internet. Sneller, goedkoper en gemakkelijker,’ schreef de Amsterdamse kunstenaar Hinke Schreuders, beheerder van de geestige kunstweblog sudsandsoda, naar aanleiding van Documenta 11. Bij de tweede Documenta-aflevering van de eenentwintigste eeuw, georganiseerd door de relatief onbekende Duitse curator Roger M. Buergel (1962), lijkt de vraag of de kunstliefhebber er beter aan doet níét te...