<div class="lead">
Directeuren van woningbouwcorporaties staan dezer dagen voor de rechter. Is de catharsis van de sector daarmee volbracht?
</div>
Publiekelijk zijn ze al door het slijk gehaald als graaiers. Hun bedrijven leden miljoenenverliezen, gingen ten onder of krabbelden met veel moeite weer op. Vandaag nog lukte het Vestia om 55 miljoen euro los te peuteren in een <a href="https://nos.nl/artikel/2063910-abn-amro-betaalt-55-miljoen-in-schikking-met-vestia.html" target="_blank">schikking </a>met ABN Amro.
Nu is het tijd voor het sluitstuk van de catharsis. De directeuren van woningbouwcorporaties moeten zich dezer dagen voor de rechter verantwoorden. Aanstaande donderdag is het de beurt aan de met stip bekendste zonnekoning: Hubert ‘Maserati’ Möllenkamp, de man die Rochdale bijkans naar de verdoemenis hielp. Hij wordt onder meer verdacht van frauderen, witwassen en het aannemen van steekpenningen.
Wellicht valt het rechterlijke oordeel mee. Peter Solinger, voormalig directeur van het Haagse Wooninvest, kwam vorige week goed weg toen hij een taakstraf van 240 uur kreeg. Het OM had één jaar cel geëist tegen de ex-directeur die onder meer 2 miljoen euro smeergeld ontving via een Zwitserse bankrekening. De rechter vond echter dat Solinger door de media al flink was aangepakt en woog daarnaast mee dat hij berouw had getoond door het smeergeld terug te storten op de rekening van Wooninvest. Bovendien had hij tien jaar moeten wachten op zijn rechtszaak.
In diezelfde week vonniste de rechter over Henk Sligman, ex-directeur van de Rotterdamse Patrimoniums Woningstichting (PWS). Ook hij had miljoenen weggesluisd naar Zwitserland, waar hij zich wilde gaan vestigen. In 2005 werd Sligman aangehouden, bij wijze van spreken met zijn <a href="https://fd.nl/economie-politiek/1119824/pws-fraude-voor-de-rechter-vrienden-het-is-binnen-ik-zie-jullie-facturen-tegemoet" target="_blank">koffers </a>in de hand. De PWS-baas kreeg negen maanden onvoorwaardelijk, ook flink minder dan de 36 maanden die het OM passend vond. Hier speelde net als bij Sollinger mee dat Sligman lang had moeten wachten op de gang naar de rechter.
De sector zelf is tegenwoordig <a href="https://www.vn.nl/de-lessen-uit-tien-jaar-vastgoedaffaires/" target="_blank">allergisch </a>voor alles wat riekt naar belangenverstrengeling, fraude en vriendjespolitiek, althans voor de bühne. De nieuwe lichting die van de vastgoedopleidingen komt, lijkt bewust van de <a href="https://www.vn.nl/de-nieuwe-vastgoedjongens-gaan-het-echt-integer-doen/" target="_blank">noodzaak </a>van een ethisch reveil. Daarbij dient de rechtsgang voor de corporatiedirecteuren niet alleen als wraakoefening, maar ook als afschrikwekkend voorbeeld. Hoe effectief dat schrikbeeld zal zijn voor de toekomstige witte boorden, moet nog blijken. In andere takken van misdaad is het preventieve effect van strafrecht vaak miniem.

Gerelateerd