Als je elke week steen en been klaagt over de toestand in de wereld kun je zo maar de reputatie van onheilsprofeet krijgen. Daarom heb ik erg mijn best gedaan om –voor de verandering – eens wat moedgevende signalen te verzamelen.

Niet om neutraal te lijken (en bij elk geluid ook naar een tegengeluid zoeken, wat volgens sommige moderne journalistieke opvattingen ’evenwichtig’ is), maar om mijzelf te betrappen op ongewenste bedrijfsblindheid en te behoeden voor de obsessie om de wereld iedere week grimmiger te vinden.

Ik moet zeggen dat het me niet gemakkelijk wordt gemaakt.

Het weekje wel

Het was namelijk de week waarin Donald Trump Iran zo ongeveer de oorlog verklaart als hij een seintje daartoe uit het corrupte Riyad ontvangt. En dat dezelfde man, ook wel de leider van de vrije wereld, op de G7-top in Biarritz β€˜where is my favourite dictator?’ riep toen hij op zoek was naar de Egyptische tiran Abdel Fattah Al Sisi in de loge van Hotel du Palais. Ook werd bekend dat...