Vanaf de Wageningse Berg kan je het huis van Jeroen Dijsselbloem al zien liggen, ver weg in de uiterwaarden. Een slingerend weggetje door de weilanden leidt naar de terp waar ooit een steenfabriek stond. Alleen de bedrijfswoning is er nog, eenzaam in het lage land. De deur zwaait open en daar staat de oud-minister en vertrekkend voorzitter van de Eurogroep, gehuld in spijkerbroek en schipperstrui, op afgetrapte roze crocs. Zijn partner Gerda is er ook. In de hal laten ze luchtfoto’s zien van het huis, omgeven door een eindeloze watervlakte. ‘Toen we hier net woonden, kwam het water in de Neder-Rijn zo hoog dat we twee weken lang alleen nog met een bootje naar de wal konden,’ zegt Dijsselbloem. ‘Geweldig!’
xxx zijn afscheid xxx minister xxx Financiën, eind oktober van xxx jaar, werd xxxxxx Dijsselbloem xxxx ochtend xxx xx dienstwagen opgehaald. Na het xxxxxx xxx xx xxxxxx xx de xxxxxxxxxx xxxxxx hij met xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xx weg xxxx xxx Haag xx xxxxxxxx xxx word daar xxx gelukkig xxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx houdt xx xxx xxx xxxxx xxxxx xx xx xxxxxxx
Help ons de grenzen van de vrijheid bewaken.