FOTODOCUMENT

De witte-boordenwerknemer was in Japan een mythisch figuur. Er loopt misschien geen rechtstreekse bloedlijn naar de samoerai, maar hij stond ook zijn mannetje. Na de smadelijk verlopen Tweede Wereldoorlog zette hij, vers van de universiteit, de schouders onder de wederopbouw van het keizerrijk. Elke ochtend, in alle vroegte, trok hij zijn uniform aan: onopvallend zwart pak, wit overhemd, zwarte stropdas en schoenen. Hij perste zich in een treinstel voor de lange reis naar kantoor. Daar voegde hij zich bij het enorme leger mannen die er net zo uitzagen als hij. Hij vervulde zijn taken met ongekende ijver tot diep in de avonduren – hij durfde nooit als eerste naar huis te gaan. Zijn leven viel samen met de onderneming. Zijn loopbaan werd bepaald door een strikte hiërarchie, waarin anciënniteit veel meer betekenis had dan kwaliteit of ambitie. Als zijn tijd was gekomen, kon hij op de gebruikelijke promotie hopen, maar op een kwade dag kon hij ook ontdekken dat hij...