Stockholm 2010. In het centrum worden twee aanslagen gepleegd. Door de klunzigheid van de terroristen raken (wonder boven wonder) slechts twee omstanders gewond. Maar wat doet het met je als Zweed van Tunesische afkomst, als de hele stad op zoek is naar een terrorist van wie de vage beschrijving net zo goed op jou slaat? Of op je vrienden? Dat verwoordt Khemiri prachtig in Ik bel mijn broers....