Bij de meest recente Vermeertjes vallen er twee dingen op: er komen geen ontluikende liefdes meer voor en ze zijn wat minder tenenkrommend slecht geschreven – de hoofdpersonen krijgen niet meer om de haverklap om de meest uiteenlopende redenen ‘kriebels in hun buik’. Maar niet veranderd zijn de totaal emotieloze karakters. Er gaat altijd wel een naaste dood, een partner, broer, zus,...