Op het kantoor van Maria Westerbos staat een doorzichtige cilinder gevuld met stukjes vervaald plastic. Westerbos gaat ernaast staan en licht van een afstandje het deksel op. ‘Moet je ruiken,’ spoort ze aan. ‘Dit komt allemaal van het strand in Curaçao. En als je hebt geroken moet je héél snel wegwezen. Ruik maar!’ In de paar tellen dat het deksel eraf is, dringt zich een overweldigende geur op. Intens chemisch en braaksel-achtig – hoe het misschien zou ruiken als iemand ziek was geworden in de Action. Puur gif, zegt Westerbos. ‘Dit plastic heeft in de oceaan gelegen en is compleet geërodeerd.’ Net als de stukken plastic van een strand in Hawaii die ze zojuist liet zien, waar vissen zichtbaar van hadden gegeten. ‘Nu moet ik zo mijn handen wassen,’ zei ze toen al – iets wat ze deze ochtend meermaals zal doen.
Interview
Maria Westerbos van Plastic Soup Foundation: ‘Plastic zit in je hersenen, in je bloed, in je baarmoeder’
Elk jaar komt er vierhonderd miljard kilo bij. Het gaat nooit meer weg. En we worden er ziek van. Met haar Plastic Soup Foundation voert Maria Westerbos al twaalf jaar strijd tegen plastic. ‘Het zit in je hersenen, in je bloed, in je borstmelk, in je baarmoeder.’