Karin Amatmoekrim schreef over verzetsstrijder Anton de Kom. Maar niet alle Surinamers vonden dat zij zich met de geschiedenis mocht bemoeien.
Op de Nacht van de Geschiedenis houdt Amatmoekrim een voordracht getiteld ‘Literatuur zonder grenzen’.

De volgende dag stuurt ze een mail waarin ze terugkomt op ons eerdere gesprek: ‘Ik dacht toen ik gistermiddag bij je vandaan kwam aan wat je zei. Dat je het idee hebt dat ik gewoon met rust gelaten wil worden. Ik besefte dat het in die redelijk verschillende boeken een terugkerend element is dat mijn hoofdpersonen altijd net buiten de groep vallen, net niet helemaal meedoen. Dat definieert me als schrijver en als mens misschien nog het meest; niet meedoen, met rust gelaten willen worden.’

Dat was inderdaad de slotsom van ons gesprek, dat ik nogal prozaïsch had ingezet met een verzoek om biografische verheldering. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig gaf ik Nederlands op het rustieke categorale gymnasium te Driehuis. Karin...