Een beetje ouderwets is de toneelbewerking van Husbands and wives wel. Maar met zo’n cast valt er alsnog genoeg te genieten.

Voor Toneelgroep Amsterdam is Husbands and wives een bescheiden voorstelling. Wie naar de theaterversie van de Woody Allen-film gaat met Ivo van Hoves spektakelbewerkingen van filmische relatiedrama’s in het achterhoofd (Koppen en Opening Night naar Cassavetes, Scenes uit een huwelijk naar Bergman) verwacht geen intieme komedie op een gehalveerd schouwburgpodium. En wie de geactualiseerde hertalingen zag van klassieke drama’s die de Australische gastregisseur Simon Stone eerder bij Toneelgroep Amsterdam ensceneerde, verwacht geen gedegen trouw aan Woody Allens verhaal en personages.

Stones regie van Husbands and Wives heeft inderdaad iets ouderwetsigs, zoals in sommige recensies werd geconstateerd. Dat komt bijvoorbeeld door de nadrukkelijke lichtwisselingen als de toneelfiguren zich, analoog aan de quasi-documentaire interviews die Allens film...