Teun van de Keuken verwerkte zijn ongemakkelijke jeugd als zoon van de geëngageerde filmmaker en fotograaf Johan van der Keuken tot een roman: een antropologische excursie door het linkse levensgevoel van toen, vol natuurwinkels, vredeskampen, demonstraties en kraakpanden.

Het is een bekend gegeven dat mensen die solidair zijn met de hele wereld, of in ieder geval met grotere entiteiten dan het eigen gezin of andere naaste verwanten, juist in die kleine kring van intimi nogal eens tekortschieten. De filosoof Rousseau wordt in dat verband nogal eens afschrikwekkend opgevoerd; hij ontwikkelde een stevige pedagogische theorie, maar naar zijn eigen kinderen keek hij nauwelijks om. Je vindt zulke tragische wereldverbeteraars uiteraard vooral aan de linkerkant van het politieke spectrum. De geëngageerde filmmaker en fotograaf Johan van der Keuken (1938-2001) was zo iemand, weten we nu dankzij de roman Goed volk van zijn zoon Teun van de Keuken. Deze kunstenaar belichaamde niet minder...