Toen mijn vriend de buitenlandse politicus begin deze eeuw overleed, omschreef een krant hem als een duif met de mentaliteit van een havik. ‘A political dove with a hawkish personality.’ Een hardliner die op gelijkheid uit was. Een potentaat die dwingend streefde naar vrede.
Column
Hoe een havikachtige duif te zijn
Maxim Februari worstelt met de rol van de duifachtige schrijver. Welk stijlregister moet de duif kiezen die geen verantwoordelijkheid draagt en toch ongevraagd meepraat over risico’s die eventueel, mogelijkerwijs, leiden tot de instorting van de hele menselijke beschaving?
